جستجو

برداشتن خال

برداشتن خال راهی برای زیبایی پوست صورت و بدن

برداشتن خال یکی از روش‌های زیبایی است که بسیاری از افراد آن را انجام می‌دهند. به ضایعات ایجاد شده روی پوست خال گفته می‌شود. این ضایعات پوستی اندازه و ابعاد مختلفی دارند. این ضایعات همچنین در انواع مختلفی تقسیم بندی می‌شوند. بسیاری از افراد به خال‌های بدن خود حساس هستند و تمایل دارند آن‌ها را بردارند. در ادامه انواع روش های برداشتن خال را با یکدیگر بررسی می‌کنیم.

انواع خال

می توان در قسمت‌های مختلف صورت استفاده کرد. برای از بین بردن خطوط سطحی‌تر،فیلربینی برای اصلاح فرم بینی،فیلر زیر چشم برای رفع گودی و سیاهی,خط خنده و یا چین و چروک‌های عمیق مانند خط اخم از فیلرها می‌توان استفاده کرد. برای بازسازی حجم از دست رفته‌ی (ناشی از پیری) گونه‌ها و زیر چشم‌ها هم استفاده می‌شود. از فیلرها برای افزایش حجم لب‌ هم استفاده می‌شود.اگر می‌خواهید شکل صورت شما به حالت قبل برگشته و یا از میزان خطوط و چین و چروک‌ها بکاهید، فیلر می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای شما باشد.

روش های مختلف خال برداری

در روش برداشتن خال، متخصص پوست خال را تراشیده یا برش می‌دهد تا آن را از روی پوست خارج کند. در سال‌های اخیر از لیزر و متدهای نوین نیز برای برداشتن خال استفاده می‌شود. به طور کلی برداشتن خال یک روش سریع و عملی سرپایی است. متخصص ممکن است برای اطمینان بیشتر خال را برای سرطان پوست آزمایش کند. برخی افراد به دلایل زیبایی خال‌های خود را بر می‌دارند. در ادامه انواع روش های خال برداری را بررسی می‌کنیم:

۱. روش جراحی برای خال برداری

اکسیزیون یک تکنیک بسیار رایج برای برداشتن خال است. پس از تمیز کردن و بی حس کردن ناحیه، جراح از یک چاقوی جراحی برای جدا کردن خال از مابقی پوست استفاده می‌کند. بسته به نوع خال، حاشیه‌ای از پوست سالم را نیز خارج می‌کند تا از خارج کردن سلول‌های غیر معمول اطمینان حاصل کنند. سپس با استفاده از فورسپس، خال را بلند می‌کنند. در این عمل خونریزی طبیعی است و جراح ممکن است قبل از بخیه زدن از روش کوتریزاسیون برای توقف خونریزی استفاده کند.

۲. روش خارج سازی کامل تراشه ای

یکی از روش‌های برداشتن خال تراشیدن بجای بریدن خال است. برداشتن خال به صورت تراشیدن عموما نتایجی مطلوب دارد. اما برای تجزیه و تحلیل بافت پوست و بررسی عمیق مفید نیست و نباید از این روش استفاده کرد. برای برداشتن خال با این روش، پزشک با یک تیغه یا دو تیغه ضایعات پوستی را می‌تراشد. احتمال بازگشت خال‌هایی که با روش تراشیدن برداشته می‌شوند تا حدودی بیشتر از خال‌های برداشته شده با روش جراحی است.

۳. روش بیوپسی پانچ

پزشک از یک ابزار گرد کوچک، شبیه به کاتر برای سوراخ کردن یک ناحیه گرد در پوست و برداشتن نمونه عمیق‌تر از پوست استفاده می‌کند. احتمالاً پوست بعد از استفاده از این روش نیاز به بخیه دارد.

۴. جراحی برشی

برای خال‌های بدخیم معمولا از این روش استفاده می‌شود به این گونه که توسط برش، خال به صورت کامل برداشته می‌شود و جای آن را بخیه می‌زنند.

۵. کرایو برای برداشتن خال

اگر خال ریشه عمیقی نداشته باشد و غیر سرطانی باشد، ممکن است پزشک متخصص از روش کرایو یا فریز کردن استفاده کند. کرایوتراپی چیست؟ در این روش مقدار مشخصی نیتروژن مایع روی خال ریخته می‌شود. شوک سرمایی وارد شده فرایند خونرسانی را متوقف می‌کند و به پزشک این اجازه را می‌دهد که خال را خارج کند. این روش معمولا برای برداشتن خال صورت استفاده می‌شود. یکی از معایب بزرگ این روش امکان آسیب رسیدن به سلول‌های سالم پوستی است. 

۶. برداشتن خال با پلکسر

برداشتن خال با پلکسر صورت در کوتاه‌ترین زمان ممکن رخ می‌دهد. انرژی پلاسما که در نوک دستگاه تولید می‌شود، پوست را گرم می‌کند و فورا خال‌ها را تبخیر می‌کند. این فرآیند هیچ آسیبی به پوست وارد نمی‌کند. به همین دلیل یکی از روش‌های بی‌خطر است. مطمئن باشید که هیچ جای زخمی و خونریزی بعد از استفاده از این دستگاه ایجاد نمی‌شود. پلکسر یکی از روش‌های نوین در مراقبت از پوست است.

۷. لیزر (برداشتن خال با سوزاندن)

برداشتن خال با لیزر غیر تهاجمی است. این عمل باعث شده بعد از برداشتن خال با لیزر خونریزی، سوزش و خطر ابتلا به عفونت به طور چشمگیری کاهش پیدا کند. برداشتن خال با لیزر CO۲ یکی از روش‌های برداشت خال با لیزر است. این روش به مدت بیست تا سی دقیقه زمان لازم دارد. از این روش برای برداشتن خال در مناطق حساس مانند پلک‌ها، صورت و بینی استفاده می‌شود.

۸. برداشتن خال با پلاسما

قلم پلاسما با تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی الکترواستاتیکی و انتقال آن از طریق ایمپالس به پروب دستگاه در فاصله یک میلیمتری پوست، باعث ترکیب اکسیژن و نیتروژن و تشکیل قوی پلاسمایی می‌شود. انرژی و گرمای حاصل از پلاسمای تولید شده، باعث تبخیر لایه‌های بیرونی پوست و برداشت خال خواهد شد. 

۹. برداشتن خال با آر اف

روش RF یا رادیو فرکانسی radio frequency روشی برای از بین بردن خال و زائده‌های پوستی است. این روش درمانی موثر و سریع برای از بین بردن خال‌های پوستی است. پایه و اساس روش RF استفاده از امواج رادیویی با فرکانس بالای ۴ مگاهرتز و ایجاد گرمای اندک توسط الکترودهای میکروفیبر در دستگاه آر اف فرکشنال است. روش RF بدون اعمال هیچ فشار یا دخالت فیزیکی انجام می‌گیرد. پزشک اطراف خال را با سرنگی نازک بی حس کرده و توسط دستگاه الکترود رادیو سرجی خال تراشیده می‌شود.

۱۰. برداشتن خال گوشتی با نخ

خال گوشتی ضایعه‌ای است که در افراد میانسال وجود دارد. این خال‌ها اغلب در نواحی فوقانی تنه، گردن، زیر بغل و پلک‌ها ظاهر شده و همرنگ پوست یا تیره‌تر هستند. چاقی، یائسگی، حاملگی و بیماری‌های هورمونی می‌تواند از جمله عوامل موجود برای ایجاد خال گوشتی باشد. حجم بیشتر این خال‌ها را چربی گرفته است و دستکاری آن می‌تواند باعث ایجاد التهاب و درد شود.

با این حال برای برداشتن خال با نخ باید نخ را به پایه خال گره بزنید تا جریان خون کاملا قطع شود. در اثر مسدود شدن جریان خون، خال خشک شده و می‌افتد. برای تسریع درمان و از بین رفتن جای آن بهتر است از روغن کرچک استفاده کنید.

مزایای برداشتن خال

از مزایای برداشتن خال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

  • زیباتر شدن صورت
  • شفاف شدن پوست
  • افزایش اعتماد به نفس
  • کمک به تشخیص زودهنگام سرطان پوست
  • جلوگیری از سرطانی شدن خال

سوالات متداول

ویرایش محتوا

واجد شرایط‌ترین فرد برای تصمیم گیری در مورد برداشتن خال، متخصص پوست است. بیمار باید به پزشک متخصص مراجعه کند تا تشخیص و برداشتن خال توسط او صورت بگیرد. برخی از انواع خال نباید برداشته شوند.

ویرایش محتوا

اگر حاشیه‌های اطراف خال به درستی برداشته نشود ممکن است بعد از مدت زمانی دوباره خال ظاهر شود. مراقبت‌های بعد از خال نیز کمک می‌کند که خال دوباره ظاهر نشود.

ویرایش محتوا

برداشتن خال یک جراحی جزئی است با این حال ممکن است با خطراتی روبرو باشد. احتمال ایجاد اسکار و خطر عفونت بعد از برداشتن خال وجود دارد بنابراین مراقب موارد زیر باشید:

  • قرمز شدن
  • درد
  • تورم

برای جلوگیری از دیدن هر سه علائم گفته شده در بالا بهتر است از دستورات پزشک پیروی کنید. اگر بخیه دارید با احتیاط با آن‌ها رفتار کنید:

  • حداقل ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از عمل، ناحیه مورد نظر را نشویید و خشک نگه دارید.
  • محل زخم را تمیز نگه دارید.

توجه داشته باشید که زخم از داخل به سمت بیرون بهبود پیدا می‌کند و التیام آن زمان می‌برد. ممکن است پزشک یک پانسمان روی زخم قرار دهد و طبق دستور از فرد خواسته شود تا محل زخم را مرطوب نگه دارد.
از پاک کننده‌ها، محصولات مبتنی بر الکل یا پراکسیدها، صابون‌ها یا سایر مواد شیمیایی روی زخم باز استفاده نکنید.  

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اولین navigation menu here خود را ایجاد کنید